|
پنج شنبه 8 فروردين 1392برچسب:, :: 15:21 :: نويسنده : peyman
به پيش روي من،تا چشم ياري ميكند،درياست چراغ ساحل آسودگي ها در افق پيداست در اين ساحل كه من افتاده ام خاموش،غمم دريا،دلم تنهاست. وجودم بسته در زنجير خونين تعلق هاست... خوش موج با من مي كند نجوا: كه هر كس دل به دريا زد رهايي يافت... كه هر كس دل به دريا زد رهايي يافت...
 |
|||||||||||
